رفتار کرچی بوقلمون یعنی، جنس ماده تحت تأثیر افزایش طول روز در فصل بهار شروع به تخم گذاری می کند و به مدت ۲۸ روز روی آن می خوابد تا تبدیل به جوجه شود.

رفتار کرچی بوقلمون:

کرچی تحت تأثیر هورمون پرولاکتین توسعه می یابدو سبب آن می شود که تولید تخم بوقلمون قطع گردد و لذا صفت کرچی صفت نامطلوبی است زیرا در شرایط تولید صنعتی و نیمه صنعتی، فرایند جوجه کشی بوقلمون ها توسط دستگاه جوجه کشی انجام می شود و نیازی به حالت کرچی نمیباشد.
بوقلمون های تجاری کمتر کرچ می شوند ولی مدیریت نامناسب به ویژه در شرایط گرما و مدیریت نامناسب لانه ها موجب کرچی آن ها می شود.

در سالن های پرورشی، حدود ۳ تا ۴ هفته بعد از شروع تخم گذاری، کرچی بوقلمون ها بروز می کند. برای کنترل آن باید از دو هفتگی اقدامات مناسبی را آغاز کرد و لذا سیستم های مختلف شناسایی کرچی در آن ها باید دو هفته بعد از شروع تخم گذاری شروع شود. اگر زودتر انجام شود، ممکن است هم زمان با پیک تولید شود که کار مناسبی نیست و اگر دیر انجام شود، برخی از آنها وارد کرچی جدی می شوند.
هر گونه کاهش سریع تولید تخم بعد از پیک تولید نشانه مشکل کرچی است.
نکته خطرناک این است که اگر کرچی بوقلمون به سرعت شناسایی و درمان نشود، تولید تخم او در باقیمانده دوره تخم گذاری متوقف می شود.

علایم رفتار کرچی بوقلمون:

در صورتی که به بوقلمون اجازه داده شود، قسمت عمده وقتش را در اطراف آشیانه سپری میکند و نمی توان به راحتی آن ها را از این منطقه دور کرد.
نقطه اوج تولید تخم روزانه به تأخیر می افتد
وقتی به او نزدیک می شویم، رفتار تهاجمی داشته و هیس هیس تهدید او آغاز می شود و پرهای پشت و گردن خود را بلند می کند و به ما نوک میزند.
اگر بوقلمون را گرفته و اویداکت آن را برگردانیم، علایم اولیه کرچی به صورت تولید مدفوع بویناک تشخیص داده میشود. از طرفی اویداکت مرغ در حال کرچ شدن به تدریج خشک تر و سخت تر می شود و آن را به زحمت می توان برگرداند و هر چه کرچتر می شود این عمل تشدید می شود. در ضمن استخوانهای لگن آنها به هم نزدیکتر و پوست میان آنها کشیده تر می شود. برای آزمایش آن از روش «لمس» فاصله استخوان های لگن استفاده می شود. در صورتی که بوقلمون ها کرج نباشند، در سه هفته بعد از شروع تخم گذاری سه انگشت در میانه استخوان های لگن آن ها جا می گیرد.
کاهش وزن و از جمله کاهش چربی های شکمی
در نهایت توقف تخم گذاری

روش های کنترل، روش های عمومی کنترل کرچی در بوقلمون ها شامل موارد زیر است:

بوقلمون ها حتی المقدور در آشیانه ها تخم بگذارند.
نور جایگاه های نگهداری آنها یکنواخت باشد و گوشه های تیز و خلوت نداشته باشد.

سیستم های شناسایی کرچی

بازرسی انفرادی

تمامی ماده ها را در زمان اولین جمع آوری تخم (صبح) یا آخرین آن در شب(حداقل ۲۰ دقیقه بعد از آخرین جمع آوری تخم) به صورت دستی بازرسی شوند.
در این مرحله از روش های آزمایش لمسی با اندازه گیری فاصله استخوان لگن استفاده می شود.

نباید به آن ها اجاره داد قبل از بازرسی از دست مان فرار کنند.
بسته به نوع آشیانه ها، کنترل و بازرسی بوقلمونها احتیاج به سه نفر دارد.
وقتی افراد آموخته از این روش استفاده می کنند، روش درستی است و لذا مرغ های غیر کرچ بیخود از واحدها حذف نمی شوند.
این روش در گرما خوب عمل نمی کند و قادر به تشخیص علایم کرچی غیر فیزیکی اولیه نیست.

نشانه گذاری با اسپری رنگ:

تمامی ماده ها را در زمان اولین جمع آوری تخم (صبح) یا آخرین آن در شب (حداقل ۲۰ دقیقه بعد از آخرین جمعآوری تخم) با استفاده از یک اسپری رنگ می کنند.
غروب یا صبح روز بعد هر پرنده ای که در آشیانه ها باشد که شب قبل رنگ خورده است، به عنوان کرچ شناخته می شود.
بدیهی است که اگر در شب دسترسی آن ها به لانه ها ممنوع باشد، این روش عمل نمی کند.

بهتر است تمامی ماده های نشان خورده ای را که در آشیانه دیده می شوند به دلیل نشانه های اولیه رفتار کرچی بوقلمون، حذف شوند.
می توان از رنگ های مختلفی استفاده کرد اگرچه این عیب را دارد که ممکن است بوقلمون ها چند رنگ بخورند و تشخیص رنگ آن ها مشکل تر شود.
به همین دلیل سعی می شود از رنگ هایی استفاده شود که خیلی ماندگاری ندارند.
آبرنگ نقاشی بچه ها مناسب است.

استفاده از تور یا پرده / رفتار کرچی بوقلمون:

در این روش از توری یا پرده هایی استفاده میشود که به موازات جعبه های آشیانه، جلوی آن ها و به مقدار ۲ تا ۳ متر پایین کشیده شده است.
در طول روز این پرده ها یا توری ها بالا کشیده می شوند تا بوقلمون ها به صورت آزاد به آشیانه ها دسترسی داشته باشند.
پس از آخرین جمع آوری تخم ها، تمامی ماده ها از آشیانه ها بیرون انداخته می شوند.

یک ساعت بعد تمامی ماده های بین آشیانه ها و توریها را به داخل پن اصلی می دانند و توری پایین آورده می شود و در نتیجه بوقلمون های کرچ امکان آن را پیدا می کنند که به صورت بالقوه در آشیانه ها بخوابند. ماده های غیر کرچ که همچنان در غروب در آشیانه ها هستند، در صبح در منطقه بین آشیانه ها و پرده ها به سر میبرند.
این ماده ها را می توان به پن اصلی برگرداند.
هر پرنده ای که در آشیانه ماند به عنوان کرچ شناسایی شده و از پن جدا می شود.

در سه سیستم مذکور در بالا هر بوقلمون کرچ را باید از محیط موردعلاقهاش (محیط گرم، تاریک و آشیانه راحت) جدا کرده و به «پن کرچی» برد.
پنهای کرچی دارای آشیانه تخمگذاری نیستند و در منطقه سردی از سالن قرار دارند و نور آنجا نیز نسبت بیشتر است.
حدود ۱۰ درصد فضای سالن را باید به ین های کرچی اختصاص داد و در صورت گرم بودن هوا آن را به ۱۵ درصد افزایش داد.
در سالنهای خیلی بزرگ، منطقه پن های کرچی را به دو قسمت تقسیم می کنند، و در هر قسمت پن های جداگانهای می گذارند.
هر یک از این پنها در مقایسه با پنهای اصلی تخمگذاری دارای بستر متفاوتی (شن، سیمان، نردهای چوبی، پوشال و غیره) است.
رفتار کرچی بوقلمون این پن های کرچی مجهز به آب و دان کافی هستند زیرا فقدان هر یک از آنها موجب می شود که دیگر مرغ کرچ به تخمگذاری برنگردد.

پن های کرچی:

در سیستم کرچی ۴ پن دیده می شود.
پن ها از طریق درب های متعدد قابل دسترس هستند و بوقلمون ها قادرند به هر یک از آن ها سر بزنند. ۴
۰ درصد فضای منطقه بوقلمون های کرچ، به پن اول اختصاص داده می شود و تمامی مرغ های کرچی که به تازگی شناسایی می شوند در اینجا ریخته می شوند تا دوباره چک شوند و در صورت کرچ بودن آن ها به جایگاه ۲ فرستاده و یا به پن تخمگذاری برگردانده شوند.
فرآیند تشخیص و درمان کرچی بوقلمونها، ۳ تا ۴ روز طول می کشد.

پس از آن ها ماده ها به تخم گذاری طبیعی باز می گردند مشروط بر اینکه در زمان مناسب و فوری شناسایی شوند.
بوقلمون های موجود در این پنها هر روزه بازرسی میشوند و غیر کرچها به لانه تخمگذاری برمیگردند.
تمامی بوقلمون هایی را که در این محل چمباتمه زده و با یک تخم گذاشتند به لانه تخم گذاری عودت داده می شوند.

سیستم تغيير پن:

این روش، به عنوان آخرین راه حل بکار می رود و در برخی سویه های بوقلمون که تا اندازهای روی حذف صفت کرچ آن ها کار شده، به این مرحله نمی رسد ولی اگر دیگر روش ها بخصوص در شرایط گرما (که کرچی سریعتر توسعه می یابد) جواب مناسبی نداد، این روش تنها راه عملی باقیمانده محسوب می شود.

در این روش همان گونه که از نامش پیداست تمامی بوقلمون ها از یک پن به پن دیگر (و معمولا در طرف دیگر سالن) منتقل می گردند.
تغییرات کوچک در محیط زندگی چشم انداز آشیانه های مختلف بطور طبیعی کرچ را از سر آن ها به در می کند ولی یک کاهش تولید تخم موقتی را در زمان تغییر مکان آنها شاهد خواهیم بود.

در صورتی که این روش به عنوان روش اصلی بکار برده می شود، لازم است هر چه زودتر پس از پیک تولید بکار رود.
زمان مناسب آن وقتی است که بعد از پیک یکی دو روز گذشته باشد.
همچنین هیچگاه از این روش قبل از رسیدن به پیک تولید استفاده نشود زیرا موجب کاهش تولید در نقطه اوج تولید تخم می شود و تولید تخم در مراحل بعدی نیز کاهش می یابد.
روش تغییر پن در سالن های دو طرف باز با تهویه طبیعی بهتر جواب می دهد.