اهمیت و روشهای نوک چینی طیور

نوک چینی یا کوتاه کردن منقار یکی از رایج ترین روش هایی است که در صنعت طیور (عمدتاً صنایع مرغ تخمگذار و بوقلمون) برای کنترل کانیبالیسم و اثرات نوک زدن شدید استفاده می شود.

نوک زدن شدید یک مشکل رفاهی است که در آن پرندگان به شدت به پرهای پرندگان دیگر نوک می زنند و آنها را بیرون می کشند و باعث 

کوتاه کردن منقار می تواند باعث درد حاد و مزمن شود و می تواند منجر به مشکل در تغذیه شود. در حالی که در کنترل نوک زدن شدید موثر است.


کوتاه کردن منقار بر توانایی های حسی و رفتار طبیعی پرندگان تأثیر می گذارد و در چندین کشور ممنوع است.


باید از کوتاه کردن منقار دور شد و به جای آن بر استراتژی های مدیریت خوب، افزایش رفاه و آزادی پرنده ، انتخاب ژنتیک مناسب، کاهش تراکم و تحقیقات بیشتر برای روشن کردن علل نوک زدن شدید تمرکز کرد.

ساختار نوک (منقار ) مرغ

نوک پرندگان یک عضو خاص از بدن آنان است. چرا که شامل گیرنده های حسی و غددی است که به حیوان در فعالیت هایی چون جستجوی غذا و پرآرایی کمک می کند. یک پرنده هم چنین از نوک خود به عنوان یک سلاح تدافعی و تهاجمی استفاده می کند.

نوک چینی مرغ
نوک چینی مرغ بومی

مرکز نوک دارای استخوان بوده و لایه های بیرونی شامل الیاف سختی هستند که هرچه به طرف سر نوک نزدیکتر می شوند، ضخیم تر می گردند. در عمل نوک چینی در واقع یک سوم یا یک چهارم نوک بالایی یا هردو نوک بالایی و پایینی پرنده چیده می شود.

روش های نوک چینی

روش مکانیکی

از یک تیغه ساده یا یک ابزار جراحی مانند قیچی جهت کوتاه نمودن نوک پرنده استفاده می شود.

روش تیغه داغ

همانطور که از نامش پیداست یک تیغه داغ جهت قطع نوک پرنده مورد استفاده قرار می گیرد.

روش الکتریکی

در این روش جریان الکتریکی به نوک پرنده اعمال شده و در نتیجه نوک قطع شده و به زمین می افتد.

نوک چینی

اشعه فروسرخ

اشعه فروسرخ به نوک پرنده اعمال شده و در نتیجه نوک قطع شده و به زمین می افتد

مدیرسایت
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *