مرغ محلی ، یکی از فراوان ترین انواع و گونه های طیور است که روستائیان به شدت از تولید و پرورش آن استقبال می کنند.

گونه از مرغ ها تا حد زیادی در برابر انواع بیماریهای مخصوص طیور مقاوم بوده و با انواع سیستم اداره و کنترل و وپروش مرغ سازگاری دارند.

همچنین، تخم این مرغ ها بسیار مغذی تر بوده ، خواص بیشتری دارد و در نتیجه ارزش و سود آوری آن هم بالاتر و بیشتر است.

مرغ های محلی بطور سنتی معمولاً در حیاط خانه های روستایی پرورش می یابند.

آنها معمولاً در تعداد کم برای تولید تخم مرغ پرورش می یابند.

برخی از کشاورزان مرغ محلی را برای گوشت ، مبادله کالا یا فروش به عنوان منبع درآمد اضافی برای خانواده پرورش می دهند.

مرغ محلی چیست؟

مشخصات مرغ محلی :

• وزن زنده: 1-2.5کیلوگرم
• سن تخمگذاری: 5-6 ماه
• تعداد تخم مرغ تولید شده در سال(نژاد اصلاح نژاد شده): 220 تخم مرغ
• وزن تخم مرغ: 40-45 گرم

از برخی نژادهای مرغ محلیمحبوب در ایران می توان به گلپایگان صالاح نژاد شده ، جهادی، کاکلی و مرندی اشاره کرد اشاره کرد.

مشخصات مرغ تخمگذار محلی خوب:

در پرورش مرغ محلی ، فقط مرغ هایی را انتخاب کنید که دارای ویژگی های برتر باشند ، از جمله موارد زیر:

تاج باید بزرگ ، مایل به قرمز و صاف باشد
ناحیه اطراف چشم و منقار باید کم رنگ یا مایل به سفید باشد
دریچه هوا باید بزرگ ، گرد ، مرطوب و کم رنگ باشد
استخوان های لگن باید نرم و از هم فاصله داشته باشند

تخمگذاری:

مرغ ها به طور معمول از ساعت 9:00 صبح تا 3:00 بعد از ظهر تخمگذاری می کنند.

جمع آوری تخم مرغ باید به صورت روزانه انجام شود ، فقط یک تخم مرغ در لانه باقی بگذارید تا مرغ ها را به تخمگذاری بیشتر تشویق کند.

این امر مرغ ها را تشویق می کند تا از تخمها مراقبت بهتری داشته باشند.

جمع آوری منظم باعث کاهش تخمهای ترک خورده و کثیف می شود.

همچنین ثابت شده است که میزان تخمگذاری را قبل از جوجه کشی افزایش می دهد.

برای تولید تخم های نطفه دار باید 10% گله خروس باشد

بهتر است خروس ها را از گله هایی با رشد سریع و سالم انتخاب کنید.

جوجه کشی

تخم نطفه دار

انتخاب تخم مرغ برای جوجه کشی بسیار مهم است زیرا این یکی از عواملی است که کیفیت جوجه های یکروزه را تعیین می کند.

انتخاب تخم مرغ با کیفیت بالا به احتمال زیاد جوجه هایی با کیفیت بالا تولید می کند. در زیر چند نکته برای تولید جوجه های با کیفیت خوب آورده شده است.

اطمینان حاصل کنید که لانه ها / مکان های تخمگذاری همیشه تمیز هستند.
تخمهایی که باید جوجه کشی شوند باید از اندازه و فرم مناسبی ، سالم و بدون ترک و پوسته ضخیم برخوردار باشند. با زدن آرام دو تخم مرغ می توانید تخم مرغی پوسته ضخیم یا فاقد ترک را تشخیص دهید. تخمهای پوسته ضخیم و بدون ترک خوب و محکم به نظر می رسند در حالی که تخمهای پوسته پوسته و ترک خورده شکسته و ضعیف هستند.
تخم های جوجه ریزی را در یک مکان خشک و خنک نگهداری کنید تا زمانی که آماده جوجه کشی شوند.
از یک سبد یا جعبه ساخته شده از مقوا برای ذخیره تخم مرغ استفاده کنید.
تخم های جوجه ریزی را حداکثر 5-7 روز قبل از جوجه کشی نگهداری کنید.
اگر ذخیره سازی بیش از 7 روز باشد ، تخم مرغ باید در محفظه سبزیجات یخچال قرار گیرد و باید یک روز قبل از جوجه کشی از آن خارج شود (خواه این کار به روش طبیعی یا مصنوعی انجام شود). جوجه کشی مصنوعی با استفاده از دستگاه جوجه کشی انجام می شود.

انتخاب نژاد خوب برای پرورش

اصطلاح نژاد انتخابی برای پرورش بهترین نژاد مرغ محلی ، به معنی انتخاب نژاد های با کیفیت مرغ یا خروسی است که دارای ویژ گی های خاصی مانند تخم مرغ و یا گوشت کیفیت بالا هستند.

به طور معمول، سه دسته نژاد مرغ وجود دارد:

نژادهای سبک که برای تولید تخم مرغ مناسب هستند ( وزن شان بین 1 تا 2 کیلوگرم است)
نژاد های سنگین که مناسب تولید گوشت هستند ( وزن شان بیش از 3 کیلوگرم است)
نژادهای ترکیبی که برای تولید گوشت و تخم مرغ مناسب هستند ( وزن شان 2 تا 3 کیلوگرم است)

مزیت های پرورش مرغ محلی

پرورش مرغ محلینسبت به نژادهای عجیب و غریب، مزایای زیادی دارند.

یکی از مزیت ها این است که مرغ های محلیمی توانند از خوراک های خانگی تغذیه کرده و در فضای باز به راحتی حرکت کنند بنابراین کشاورز مجبور نیست غذای زیادی به آنها بدهد.

همچنین، بر خلاف نژادهای عجیب و غریب، مرغ های محلینسبت به بسیاری از بیماری ها مقاوم هستند که در نتیجه هزینه های دامپزشکی کاهش پیدا می کند.

اگر چه نژادهای عجیب و غریب تخم و گوشت بسیار زیادی تولید می کنند، اما هزینه نگهداری، کنترل و رسیدگی به آنها یکی از چالش های بزرگ کشاورزان است.

بنابراین، کشاورزان به پرورش و نگهداری مرغ های محلی راغب تر هستند.