پرهای آسیب دیده و ریزش پر

ریزش پر

 

 

پرهای یک پرنده نقش مهمی در حفاظت و ایزوله کردن بدن آن دارد. در حالی که ریزش پرها، یا جایگزینی پرهای قدیمی با پرهای جدید، روندی طبیعی در تکمیل چرخه تخم گذاری در مرغ های تخم گذار است (چرخه تخم گذاری ممکن است خود تحت تاثیر فاکتورهای زیادی باشد)، ممکن است ریزش پر یا آسیب دیده بودن آن بیانگر مشکلات دیگری در مرغداری باشد.

ریزش پر

 

مشکلات مربوط به پر در طیور را می توان به دو گروه تقسیم نمود:

 

  • پرها رشد صحیح و مناسبی نداشته اند و شکل گیری آن ها دارای مشکل بوده است.
  • این مشکل اغلب به تغذیه و وجود مایکوتوکسین ها مرتبط است.
  • خود پرنده آن ها را با نوک زدن کنده است. این مشکل مربوط به مسائل مدیریتی است.

در هر دو مورد باید علت به وجود آمدن مشکل را شناسایی کرد تا بتوان به راه حل مناسبی برای آن پیدا کرد (جدول زیر را ملاحظه نمایید).

شرایط پر از استرس در مرغداری مانند گرما، سرما و جریان هوا، به ویژه در طول جوجه کشی،

می تواند موجب ریزش پر و کیفیت پایین آن شود.

در این صورت، باید رفتار و کنش های متقابل میان طیور مشاهده و کنترل شود.

اغلب نوک زدن به پرها و ریزش آن ناشی از مواد غذایی نامناسب است.

به دلیل میزان پروتئین زیاد در پرها، میزان بالای پروتئین در خوراک نیز ممکن است موجب رشد سریع پرها و در نتیجه ریزش آن ها شود.

عدم توازن آمینو اسیدهای موجود در خوراک، به ویژه اسیدهای گوگرد آمینه، سیستئین و میتیونین،

می تواند موجب غیرعادی شدن پرها و یا ظاهر غیرمعمول آن ها شود.

تاثیر مایکوتکسین های تریکوتسن مولد سموم پوستی، مانند توکسین T-2،

نیز می تواند موجب کاهش کیفیت پرها شود که این امر خود اثرات منفی دیگری همراه دارد مانند آسیب ها و بیماری های دهانی

و کاهش عملکرد و کارایی پرنده.

به طور کلی، ریزش شدید پرها یا آسیب دیده بودن آن ها به طور نامناسب

بر تبدیل غذا تاثیر می گذارد زیرا در این صورت پرنده باید انرژی مضاعفی را از مواد غذایی بگیرد

و جایگزین گرمایی کند که از دست می دهد.

به این ترتیب، مدیریت، مسکن و غذا باید بهینه سازی شود تا بروز این مشکلات کاهش یابد.

با استفاده از یک وسیله مناسب جهت مدیریت صحیح خطر مایکوتوکسین می توان از این خطر جلوگیری نمود؛

این وسیله باید مایکوتوکسین ها را جذب کند و یا آن ها را از نظر زیستی دگرگون نماید و بدین ترتیب

تاثیرات سمی آن برای طیور را از بین ببرد و هم زمان حفاظت از جگر و ایمنی آن ها را تضمین کند.

 

مدیرسایت
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *