بستر مناسب مرغ گوشتی

بستر و وضعیت آن در پرورش مرغ گوشتی موضوع مهمی است

این بستر باید به نحوی باشد که ضمن فراهم نمودن جایگاهی راحت برای جوجه، خشک، نرم و بدون گرد و خاک باشد.

جنس، نوع و کیفیت بستر باید به گونه‌ای باشد که منجر به نقص و ضایعات اندام‌ها و قسمت‌های مختلف نگردد.

بستر در واقع عایقی برای کف آشیانه می‌باشد که رطوبت را به خود جذب می نماید

• ضخامت بستر در تابستان باید 3 تا 5 سانتیمتر و در زمستان 5 تا 8 سانتیمتر در نظر گرفته شود
• این ضخامت در نواحی گرم و خشک می‌تواند کمتر باشد.

یک بستر خوب باید عاری از کپک، مواد اضافی و هر نوع آلودگی باشد

عوامل موثر بر کلوخه و خیس شدن بستر :

با بالا رفتن سن طیور، بستر به دلیل عوامل مختلفی خیس و کلوخه می‌شود:

• تعداد بیش از حد پرنده در واحد سطح (تراکم بالا)
•  رطوبت بالای سالن پرورش
•  متعادل نبودن الکترولیت ها و سطح نمک جیره غذایی
•  متعادل نبودن درجه حرارت (بالا بودن یا پائین بودن بیش از حد)
•  بروز بعضی از بیماری ها مانند گامبورو و کوکسیدیوز
•  نقص در سیستم آبخوری ها

اقدامات مؤثر در جلوگیری از خیس شدن بستر:

• اصلاح سیستم تهویه
• گرم کردن
• استفاده از ترکیبات جاذب رطوبت در بستر
• به هم زدن و تعویض بسترهای خیس و کلوخه شده

انواع معمول بستر مناسب پرورش مرغ گوشتی:

• تراشه چوب (پوشال) (3 تا 5 کیلوگرم در متر مربع)
• کاه (2٫5 تا 4 کیلوگرم در متر مربع)
• سبوس برنج، خرده های ذرت، خاک اره و ماسه و…

میزان جذب رطوبت بستر مناسب مرغ گوشتی:

رطوبت بسترمرغداری:

رطوبت کمتر از 20 درصد:

باعث ایجاد گردو غبار در محیط میشود که خود زمینه ساز عوارض تنفسی می باشد .

رطوبت مناسب:

طی دوران پرورش و نگهداری گله ، رطوبت مناسب برای بستر 20 الی 25 درصد می باشد

وقتی رطوبت بستر از 25 درصد تجاوز نماید ، علاوه بر افزایش احتمال شیوع کوکسیدیوز ، باکتریهایی که قابلیت تجزیه اسید اوریک را دارند فعال شده ، تخمیر مواد سریعتر صورت میگیرد و گاز آمونیاک بیشتری از بستر متصاعد میشود.

این امر عوارض تنفسی و برروز سوختگی هایی در قست هایی از پا و سینه (در اثر افزایش pH) را دنبال خواهد داشت .